De VIAG heeft in 2014 samen met haar zustervereniging in Vlaams België het boekje “open vizier op informatie- en organisatieveiligheid” samengesteld en gepubliceerd. Tijdens het jaarlijks congres van de V-ICT-OR in november in Sint Laureins, net over de Nederlandse grens van Zeeuws Vlaanderen, werd het boekje aan de leden beschikbaar gesteld. Net even later dan de VIAG leden tijdens het congres in Amsterdam begin november 2014.
Het boekje had ik als bestuurslid van de VIAG een week daarvoor gekregen en in één adem in 2 uurtjes uitgelezen. Gemakkelijk geschreven, precies zoals het bedoeld is. Belgen zijn gemakkelijker, bondiger en zwieriger in hun schrijven dan de Nederlanders vind ik. Je leest daarin verschillen in benadering van de informatieveiligheid tussen Nederland en België, maar op hoofdlijnen blijven zien we dezelfde problemen/uitdagingen. Dat werd bevestigd tijdens het congres van V-ICT-OR, waar ik te gast mocht zijn.
Dit was voor mij de derde keer in mijn zevenjarige loopbaan als VIAG bestuurslid om een V-ICT-OR congres te bezoeken. Altijd prettig om bij onze zuiderburen op visite te zijn! Ik heb daar diverse collega’s van Vlaamse gemeenten gesproken. Heel veel gemeenten in België zijn veel kleiner dan in Nederland.
Velen gaven aan dat het best wat hoofdbrekens kost om naast het toch al drukke bestaan bewust te worden en te blijven van de grote boze buitenwereld die het op de gemeentelijke gegevens heeft voorzien. Waar we in Nederland steeds meer schaalvergroting en samenwerking bij gemeenten zien is dat in België niet zomaar vanzelfsprekend.
Tijdens het congres waren vooraanstaande Belgische sprekers aanwezig die de vinger op de juiste (p)lek wisten te leggen en blij waren met het initiatief van V-ICT-OR en VIAG om het onderwerp informatieveiligheid onder de aandacht te brengen. De balans tussen praktische oplossingen en veilige dataopslag en –verwerking is, ook in België, een koorddans act. Er moet in de vele kleine gemeenten ook nog veel aan bewustwording worden gedaan om de juiste maatregelen te implementeren en te beheren. Net als in Nederland dus, maar vanuit mijn praktijkervaring bij een kleine gemeente in Nederland schat ik in dat wij het net iets beter doen dan de Belgen deze keer.......
Verslag van Roel Bakker