Roel Bakker: VIAG lid, regiosecretaris Midden Nederland en oud VIAG bestuurslid
30 jaar VIAG vereniging:
Kennisuitwisseling, afstemming van ontwikkelingen en het leggen van contact is nog altijd van grote waarde.
Roel Bakker zegt: “Mijn stellige overtuiging is dat meer en beter samenwerken op ons vakgebied de sleutel is tot succes om de klanten van de overheid een optimale digitale dienstverlening te kunnen leveren”.
Vanaf september 1992 ben ik lid van de VIAG. Onder druk van de snel groeiende automatisering binnen gemeenten mocht ik binnen Wijk bij Duurstede de nieuw ontstane functie van coördinator I&A gaan vervullen. Ik was toen beheerder van het Prime/Primos systeem van Kramers voor de uitkerings- en financiële administratie. De eerste geautomatiseerde processen in de gemeente. Door de snelle ontwikkelingen in de informatisering was ik ook bewust begonnen met HBO informatica opleidingen. Wie kent ze nog, de AMBI modules met een examen bij stichting EXIN.
Aan de bijeenkomsten van de VIAG heb ik heel veel gehad bij het ontwikkelen van deze nieuwe functie en voor het bijblijven op het vakgebied. De regio Midden Nederland kwam vier keer per jaar bij elkaar. Er waren ook landelijke themabijeenkomsten die ik bijna nooit mistte. Door de VIAG werden er cursussen opgezet. Vaak met hulp van bedrijfsleden, waarbij ik de combinatie van bedrijven en klanten in één vereniging nooit als gevaarlijke klantenbinding heb gezien, maar altijd als iets om van elkaar te leren.
Natuurlijk kon het landelijke meerdaagse congres van de VIAG nooit worden overgeslagen.
En om zeker niet te vergeten, de contacten met collega’s voor uitbreiden en onderhouden van je netwerk in het vakgebied. Een snelle manier om een oplossing te vinden voor de vele uitdagingen in ons nog altijd snel ontwikkelende vakgebied.
Voor het vergroten van je kennis en het opbouwen van je netwerk ging je toen veel vaker weg van je eigen werkomgeving. De afgelopen tien jaar zie ik het bezoeken van seminars, themadagen en congressen veel minder. Ja dat kost extra tijd, maar geeft toch op een of andere manier rust in je eigen werk en meer solide contacten. Dat is wat is tegenwoordig erg mis, maar misschien is het een generatiekloof?
In een paar jaar groeien van een mini-netwerk-computersysteem met a-synchrone beeldschermen en van twee stand alone computers (werd tot 1994 om gevochten om te mogen gebruiken) naar een bekabelde netwerkomgeving met op alle werkplekken een computer was een klusje. Daarna begon het echte werk pas om de informatievoorziening op orde te krijgen: eenmaal opslaan en meerdere keren gebruiken van gegevens.
Vele koppelingen later blijkt daarin volgens mij nog steeds een gordiaanse knoop te zitten. Er is wel veel vooruitgang geboekt en we weten hoe het moet vanuit de techniek gezien. Er zijn veel praktische voorbeelden van het delen van gegevens zoals de basisregistraties BRP en BAG e.d.. Daar hebben de VIAG-leden ook allemaal aan bijgedragen.
Maar het is nog steeds moeilijk om het delen van gegevens en het verstrekken van de juiste informatie tijdig met elkaar af te stemmen. Er zijn veel verschillende tegenwerkende krachten. Wetgeving zit zichzelf in de weg. Deregulering wordt al vanaf de vorige eeuw vanuit politiek geroepen, maar het worden alleen maar meer regels. Teveel verschillende niet op elkaar afgestemde overleggen. Teveel verschillende vakgebieden die hun eigen versnipperde oplossingen willen doordrukken. En tenslotte ook nog eens de eigenschap van mensen om hun eigen oplossingen als mooiste en beste te blijven zien en weinig water bij de wijn te willen doen.
Het is moeilijk om gehoord te worden, maar daarom is verenigen zo krachtig. Iets wat ik de laatste jaren steeds meer ben gaan missen. Zien we het nut van verenigen niet meer? Of is dit toch weer mijn generatiekloof?
Mijn stellige overtuiging is dat meer en beter samenwerken op ons vakgebied de sleutel is tot succes om de klanten van de overheid een optimale digitale dienstverlening te kunnen leveren.
VIAG kan en moet hierin een prominente rol blijven spelen. Als afgevaardigde in overleggen vanuit een vakgroep die er juist is voor de verbindingen in de wereld van de informatisering. Inhoudelijke “productieafdelingen” of afzonderlijke vakverenigingen in het land zullen de grote vraagstukken in de ontwikkelingen altijd versnipperd gaan oppakken. VIAG kan verbinden.
Kennen we al die producten die de VIAG in de afgelopen 30 jaar heeft geleverd nog? Kijk het nog eens na op de website: https://viag.nl/producten-van-de-viag.
Zelf heb ik nog diverse boekjes in bezit, naast syllabussen van cursussen die ik heb gevolgd.
Van een cursus “communicatieve vaardigheden” naar enquêtes voor vergelijkbare kengetallen over de inzet van de “kostbare” ICT middelen tot hele leergangen in samenwerking met de VNG.
Veel van goede kwaliteit als je dit terug ziet en leest. Bedankt VIAG!
De laatste jaren zie ik de rol van de VIAG verminderen. Met name door corona is volgens mij een erg laag punt van verenigingszin ontstaan. Een vereniging is een vrijwillige organisatie van personen met een bestuur die een bepaald doel nastreeft. Velen zijn het doel misschien vergeten?
Kijk eens op deze pagina: https://viag.nl/over-de-viag. Het doel is iets gewijzigd ten opzichte van het begin, maar kennisuitwisseling, afstemming van ontwikkelingen en het leggen van contact is nog altijd van grote waarde.
Van 2008 tot 2015 heb ik met veel plezier en inzet in het landelijk bestuur van de VIAG gezeten. Een boeiende intensieve tijd waarin de internationale samenwerking met vakvereniging uit andere landen ook veel potentieel leek te hebben. Dat de internationale contacten nu op een lager pitje staan kan ik begrijpen. Er zijn vele uitdagingen binnen eigen landsgrenzen waarvoor de VIAG staat. Mijn hoop is dat er toch nog weer een tijd komt om hier wat meer van te gaan horen. Wereldwijd worden de internationale banden momenteel ook strakker aangetrokken, dus wie weet.
De laatste jaren heb ik in de gemeente Soest gewerkt als I-regisseur. De voornaamste rol was de dienstverlening met het samenwerkingsverband (Regionale ICT Dienst) optimaal te houden. Daar is mij gebleken dat het echte samenwerken tussen de aangesloten gemeenten onderling en het shared service centrum steeds weer het moeilijkste is. Wat is er nodig in informatiserend gemeenteland om ons meer te verenigen?
Zelf ben ik nu met prépensioen gegaan, niet vanwege mijn al of niet aanwezige generatiekloof, maar domweg omdat er meer is dan alleen maar werken. Mijn hoop is dat de VIAG die verbindende rol in ons vakgebied weer meer terug krijgt en de kennisverspreider voor de leden blijft.
Als een van mijn laatste acties voor de VIAG (ik ben nog secretaris van de VIAG regio Midden Nederland) zal ik proberen, samen met de voorzitter van de regio, Jaap Huib van der Knaap, binnenkort een regio bijeenkomst te organiseren. Misschien zien we elkaar daar nog een keer.
VIAG: behouden vaart in de toekomst als sleepboot van de verbindingen in informatisering!
VIAG leden: zoek de samenwerking in de vereniging (weer) meer op: samen kom je verder!